Poem 111 - Gabi ng Ligaya

Minsan pa nating pagsaluhan

Ang gabi ng paglalambingan

Namnamin natin ang ligaya

Lubusin natin ang saya.

Habang yakap-yakap kita

Kasabikan ko ay di maipinta

Halos ayaw kitang bitawan

Ayaw kitang pakawalan.

Langit ang nadarama

Tuwing kapiling kita

Walang mapagsidlan ng tuwa

Tagos hanggang kaluluwa.

Ang bawat sandaling dumaan

Sa iyo lang ilalaan

Hinding-hindi ipagpapalit

Ang masasayang mga saglit.

Siguradong ito na

Ang gabing angat sa iba

Dito sa piling mo

Naging buo ang mundo ko.

Minsan pa nating pagsaluhan

Ang gabing puno ng kaligayahan

Dahil pagkatapos ng gabing ito

Magugunaw na ang mundo ko.